Over mijn gevoel praten vind ik lastig

Lieve allemaal, ik ben Corrie, en dit is mijn verhaal. Ik heb na vijf jaar van complicaties nu eindelijk rust in mijn buik. Ik heb nog steeds pijn, maar ik kan er mee omgaan. Maar nu komen er andere kwalen om de hoek kijken en die zijn voor mij lastiger dan gedacht.

Ik heb osteoporose, dat is een bijwerking van de gastric bypass. Mijn rug was al versleten, daarom heb ik deze operatie gedaan. De gedachte was dat het beter zou zijn voor mijn rug als ik minder zwaar was. Maar nu is mijn nek ook versleten.

Ik heb veel pijn. Maar na een maagverkleining mag je geen diclofenac of ibuprofen, want dat is heel gevaarlijk voor je maag. Je mag alleen maar paracetamol. Ik heb 15 jaar oxycodon geslikt, maar die mag ik niet meer hebben vanwege mijn darmen. Dus ja, ik heb pijn. Elke dag.

Ik heb heel veel meegemaakt en ik vind het ontzettend moeilijk om daarmee om te gaan

De laatste tijd krijg ik last van psychische problemen. ‘s Nachts val ik mijn man aan of ik lig te gillen in mijn bed, soms val ik zelfs uit bed. Nu heb ik een verwijzing gekregen voor psychosomatische fysiotherapie, dat is fysiotherapie waar ook aandacht wordt besteed aan de geestelijke aspecten, en hoe je met je gevoelens om kunt gaan.

Ik hoop dat dit voor mij gaat werken en dat ik dan alles wat de laatste vijf jaar gebeurd is een plekje kan geven. Nazorg heb ik nooit gehad. Maar ik ben een doorzetter. Ik kom er wel. Je moet wel, toch..?

Als ik over mijn gevoel praat, schiet ik vol tranen

Over mijn gevoel praten vind ik heel lastig. Dat doe ik eigenlijk nooit, want als ik het doe schiet ik vol tranen. Ik heb zoveel meegemaakt. Ik ben drie keer vlak voor de dood weggehaald, dat heb ik nooit kunnen verwerken. Ik heb best leuke dingen in mijn leven, hoor, maar ik moet geen ambulance tegenkomen. Als je begrijpt wat ik bedoel. Binnenkort ga ik weer eens proberen om zes weken naar de camping te gaan, en dan dit keer zonder ziekenhuisopnames. Ik mag graag naar zee gaan. Daar haal ik mijn rust vandaan. Ik vind het heerlijk om daar te fietsen.

Bij de zee kan ik tot rust komen

Maar steeds blijft de angst dat het weer misgaat in mijn hoofd zitten, ook als ik plezier heb. Ik hoop dat die therapie mij gaat helpen om dit los te laten.

Groetjes, Corrie

Dit is het strand op mijn geliefde eiland Rhodos, waar wij al 21 jaar komen. Ook dit is een plek waar ik helemaal tot rust kom.