top of page

Na gastric sleeve: ik zie nog steeds die buik van vroeger

  • Foto van schrijver: Zelfbeeld
    Zelfbeeld
  • 14 jun
  • 4 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 4 jul


Jongen voor spiegel

Ik ben Yari, 26 jaar. Ik woog 120 kg, maar sinds mijn maagverkleining ben ik flink afgevallen. Ik zit nu op 73 kilo. Er zou nog wel een kilo of 10 afmogen, maar qua resultaat is het niet slecht. Ik heb een gezond BMI en de kleding die ik koop is zes maten kleiner dan vroeger - dus dat is zeker een verbetering.


Maar mijn lichaam vind ik niet mooi. Als ik mijn shirt uittrek, zie je heel goed de schade die het overgewicht heeft aangericht aan mijn lichaam. Dat vind ik erg. Het meest erge vind ik dat ik geen spieren heb. En vanwege een onduidelijke complicatie als gevolg van de operatie kan ik ze ook niet opbouwen. Daar baal ik enorm van.


Een tijdje terug heb ik mijn buikwand en rughuid laten behandelen met liposuctie, en daar is het zeker van opgeknapt. Maar de situatie zoals het nu is, daar ga ik nooit echt tevreden mee worden. Er zijn nog wel andere dingen die je kan doen, bijvoorbeeld huid laten verwijderen rondom je borstkast, maar ik wil geen lichaam vol littekens. Dus zoals het er nu uitziet, daar zal ik het mee moeten doen.

Ik ben vroeger heel veel gepest en uitgelachen omdat ik dik was

Het is heel raar, maar als ik in de spiegel kijk zie ik nog steeds die buik die ik vroeger had. Ook al ben ik niet meer dik, het lijkt wel of mijn brein drie jaar geleden is blijven steken en nog steeds die boodschap van vroeger doorgeeft: je bent dik!


Vanaf de basisschool tot in de volwassenheid heb ik altijd veel kritiek gehad op mijn uiterlijk, ik ben heel veel uitgelachen, ik kreeg van die opmerkingen zoals, je bent dik, je eet veel of, ook een hele goede: ga eens sporten. Terwijl ik verdorie vijf keer in de week aan het sporten was!Ā Mensen weten niet wat ze je aandoen als ze die dingen zeggen.

Mensen weten niet wat ze je aandoen als ze die dingen zeggen

Die constante kritiek maakt je enorm onzeker. Ik draag die kritiek nog steeds met me mee, voor mijn gevoel schiet ik eeuwig tekort. Wat ik qua uiterlijk naar mijn idee tekort kom kan ik gelukkig een beetje compenseren met hoe ik ben als persoon. Ik ben heel positief ingesteld, behulpzaam, ik ben ook altijd heel enthousiast. Dat vinden mensen leuk en daar krijg ik veel waardering voor, dus dat is fijn.

Voor mijn gevoel schiet ik eeuwig tekort

Wat ik echt nog moet leren is mijn grenzen aan te geven en op te komen voor wat ik nodig heb. Nee zeggen vind ik heel lastig. Ik wil het liefst iedereen te vriend houden.


Relaties, dat is en blijft een beetje lastig. Ik heb een relatie gehad maar die ging helaas uit doordat ik ging afvallen. Heel tegenstrijdig, want ik deed juist zo mijn best om gezonder te worden en er beter uit te zien. Ik wil heel graag daten, afspreken met iemand die ik leuk en interessant vind. Maar mijn figuur houdt me daarin tegen en maakt me onzeker. Dat had ik vroeger al, en dat heb ik nog steeds. Als ik mezelf een cijfer moest geven, qua figuur? Een drie! Want er moet nog heel wat gebeuren.

Als ik mezelf een cijfer moest geven, qua figuur? Een drie!

Toch krijg ik soms ook complimentjes over mijn uiterlijk, ik hoor altijd dat ik hele mooie blauwe ogen heb! Hier ben ik het zelf ook ontzettend mee eens, haha! En ik merk ook dat mensen me aardig vinden, dus daar moet ik mijn zelfvertrouwen uit halen. En dat lukt ook wel. Verder moet ik me gewoon neerleggen bij de situatie zoals die is. Maar het zou heel fijn zijn als het ziekenhuis iets kan doen aan de reden dat ik geen spieropbouw kan doen...Ik zou keigraag aan spieropbouw willen beginnen, hoe eerder, hoe beter!... Dat is wat ik het allerliefstzou willen.

Ik heb veel behoefte om te praten over wat ik allemaal heb meegemaakt

Mijn volgende uitdaging is: praten over wat ik heb meegemaakt. De ervaring van jarenlang te zwaar zijn en dan ineens in korte tijd enorm snel afvallen, daar moet ik echt over gaan praten. Met mijn ouders kan ik het wel een beetje bespreken, met vrienden eigenlijk niet. Maar ik heb er heel veel behoefte aan.

Er zitten heel veel dingen in mijn hoofd, die moeten er uit; dat gevoel heb ik al heel lang. Dus praten is voor mij nu echt de volgende stap.


Het zou goed zijn geweest als ze tijdens het nazorgtraject aandacht hadden besteed aan die 'gedaanteverwisseling" die je meemaakt, maar dat was niet het geval. Heel erg jammer.

Je kunt je niet voorstellen hoe raar het is, als je ineens in een heel ander lichaam zit.

Yari Gastric sleeve 2022, Rijnstate Arnhem via Vitalys Lees ook Deel 1 van het verhaal van Yari: De gastric sleeve en de prijs van het gewichtsverlies

bottom of page